Model IST czy Ja – My – Temat – Otoczenie

Informacje o materiale

Autor/-ka: Laura Piotrowska

Data dodania: 05.10.2021

Grupa docelowa: Dyrektorzy, Nauczyciele przedmiotowi

Artykuł

Model zaproponowany przez przez Ruth Cohn koncentruje się na umożliwieniu grupie wykonania zadania w sposób, który nie tylko pozwala na osiągnięcie sukcesu, ale również wzmacnia i rozwija zasoby wszystkich członków grupy, promuje szacunek do innych, wspólną odpowiedzialność, kreatywność i współpracę. 

Opiera się na współpracy grup i zespołów i może być wykorzystywany w jakiejkolwiek uczącej się lub pracującej grupie,  w szkołach, na uniwersytetach, w biznesie, w organizacjach politycznych i społecznych  oraz we wszelkiego rodzaju szkoleniach. 

Pomaga: 

Każdą grupę współdziałającą łączą 4 elementy:

Zadaniem osoby prowadzącej grupę (może to być lider, trener, przewodniczący spotkania itp.) jest zachowanie równowagi  między ZADANIEM – JA – MY  oraz zadbanie o OTOCZENIE. Wymaga od lidera uważności i współpracy grupy.  W każdym przypadku zadaniem lidera jest okazywać wobec JA szacunek, wspierać pozytywnie i ograniczać negatywne zachowania z uśmiechem, ale stanowczo. W kontekście MY zadaniem lidera jest pomoc grupie w radzeniu sobie z napięciami i relacjami aby upewnić się, że burzliwe uczucia grupy nie doprowadzają do ignorowania ZADANIA. Lider musi też upewnić się, że ZADANIE nie jest zbyt proste, zbyt trudne, niejasne lub nieodpowiednie i że wszyscy je rozumieją., a OTOCZENIE  zapewnia odpowiednie warunki. 

Wskazówki dla osoby prowadzącej grupę:

  1. Bądź reprezentantem samego siebie; mów „ja”, nie „my” lub „się” (np. sądzi się). Nie mów za innych ani za grupę. Pokaż, że bierzesz pełną odpowiedzialność za to, co mówisz. Nie chowaj się za grupą mówiąc: „grupa chce…” albo „my chcemy..” Formułuj swoje wypowiedzi w pierwszej osobie (np. „uważam” zamiast „uważamy” albo „uważa się”). 

  2. Unikaj pytań  atakujących, raczej komunikuj twój brak wiedzy i twoją niepewność.
    Pytania o informację są niezbędne. Ale często są sposobem na unikanie wyrażenia swojej opinii. („Czy naprawdę sądzisz, że … to najlepszy pomysł?”). Pytania są często sugestywne lub ponaglające. Twój własny bezpośredni komentarz może być bardziej inspirujący dla dalszej interakcji. Jeśli zadajesz pytanie, to powiedz, dlaczego je zadajesz i co to pytanie dla ciebie znaczy. Zadawaj pytania jako osoba, unikaj formy interview. 

  3. Nie używaj ogólników. „Niektórzy rodzice to katastrofa”. Powstrzymaj się od uogólnień. Uogólnienia zakłócają pracę grupy. Służą dyskusji jedynie wtedy, gdy są wykorzystane do zakończenia jednego tematu i przejścia do następnego. 

  4. Możliwie jak najdłużej powstrzymuj się od interpretowania innych. Zamiast tego mów o swoich osobistych odczuciach.

  5. W swoich komunikatach bądź autentyczny i selektywny. Bądź świadomy tego, co myślisz, co czujesz, i wybierz to, co powiesz i co zrobisz. Daj sobie kilka/kilkanaście sekund czasu przemyślenie tego co powiesz.

  6. Jeśli chcesz coś powiedzieć na temat zachowania lub charakterystyki innego członka grupy, powiedz również, co to dla ciebie znaczy, że on taki jest, jaki jest (tzn. jak ty go widzisz). Mów prosto do członków grupy: „Marysiu, nie zgadzam się z Tobą” a nie: „Nie zgadzam się z Marysią”.

  7. Nie mów o nieobecnych (kuratorach, ministrach, dyrektorach, itp.).

Opracowane w ramach programu “Szkoła ucząca się”. 

Autorka: Laura Piotrowska

Podobne materiały

Film lub webinarium

Słuchamy, nie oceniamy: filmy i scenariusze do pracy...

Prezentacja materiałów filmowych oraz scenariuszy do edukacji emocjonalnej dla klas 7-8SP i szkół ponadpodstawowych.
Zobacz
Film lub webinarium

Nie dźwigaj wszystkiego sama – o wadze odporności

W trakcie webinaru rozmawialiśmy o strategiach, które pomagają na co dzień radzić sobie z wyzwaniami związanymi z
Zobacz
Film lub webinarium

Trudne rozmowy z wizją celu

Dyrektorki podzieliły się doświadczeniami trudnych rozmów i swoich sposobów, jak w nich osiągnąć założone cele. Przeanalizowaliśmy je
Zobacz
Film lub webinarium

Życie dżinsów. O etycznej i nieetycznej modzie

Projektowanie dostępnego uczenia się (UDL) to nowoczesne podejście do nauczania, które pozwala tworzyć lekcje uwzględniające potrzeby wszystkich
Zobacz
Film lub webinarium

Zrób to! Jakie działania podejmować, by świat był...

Projektowanie dostępnego uczenia się (UDL) to nowoczesne podejście do nauczania, które pozwala tworzyć lekcje uwzględniające potrzeby wszystkich
Zobacz
Film lub webinarium

Pokaż to! Jak opowiadać o klimacie za pomocą...

Projektowanie dostępnego uczenia się (UDL) to nowoczesne podejście do nauczania, które pozwala tworzyć lekcje uwzględniające potrzeby wszystkich
Zobacz
Film lub webinarium

Emocje? Daj spokój! – jak rozmawiać z nastolatkami...

Jak działa mózg nastolatka? Co robić, gdy młodzi zamykają się na rozmowę?
Zobacz
Film lub webinarium

Jak rozmawiać z młodzieżą o klimacie?

Projektowanie dostępnego uczenia się (UDL) to nowoczesne podejście do nauczania, które pozwala tworzyć lekcje uwzględniające potrzeby wszystkich
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Dbajmy o naszą planetę: przewodnik ECOALITY dla młodzieży

Przewodnik pomaga zrozumieć związki między klimatem, równością i sprawiedliwością – i zachęca do działania.
Zobacz
Film lub webinarium

Sztuka (w) edukacji. Jak korzystać ze sztuki w...

Obejrzyj webinarium „Sztuka (w) edukacji. Jak korzystać ze sztuki w szkole?”. Webinarium prowadzi Marta Przybył z Muzeum
Zobacz
Publikacja

Dobre praktyki w projektach młodzieżowych na rzecz zmiany

Czujesz potrzebę działania na rzecz zmiany dominujących narracji na temat globalnych wyzwań? Ta publikacja jest dla Ciebie!
Zobacz
Film lub webinarium

Niegrzeczne, zestresowane czy skrzywdzone? Jak wspierać ucznia i...

Jak pracować z uczniem ze złożoną historią, nie tracąc przy tym własnych zasobów? Jak dostrzec więcej niż
Zobacz
Biblioteka materiałów

Chcesz usystematyzować swoją wiedzę z tego obszaru?

Przejdź do sekcji TEMATY