Dlaczego warto stosować ocenianie kształtujące

Informacje o materiale

Autor/-ka: Natalia Boszczyk

Data dodania: 09.10.2021

Grupa docelowa: Nauczyciele przedmiotowi, Dyrektorzy

Artykuł

Nauczyciele podejmują w procesie nauczania bardzo różne aktywności – od przekazywania wiedzy i kształtowania umiejętności, przez tworzenie postaw, po działania wychowawcze i wspierające uczniów. Czy istnieje jedno podejście, które łączy te różnorodne aktywności w spójny system? Jest nim właśnie ocenianie kształtujące – filozofia edukacyjna, która staje się coraz powszechniejsza właśnie ze względu na korzyści, jakie może przynieść dla procesu uczenia się i nie tylko dla niego.

Nauczyciel, który stosuje metody oceniania kształtującego, organizuje uczniowi ciekawe wyzwania edukacyjne, monitoruje, w jaki sposób te zadania są wykonywane, a na koniec razem z uczniem pochyla się nad efektami pracy. W ten sposób jest cały czas blisko swoich uczniów i ich edukacyjnych zmagań.

W ocenianiu kształtującym uczeń zna cele każdej lekcji, zadania, sprawdzianu, jest też zorientowany, po czym poznać, że te cele osiągnął (nauczyciel podaje mu kryteria sukcesu, czyli NaCoBeZu – „na co będę zwracać uwagę”). Dzięki temu uczeń ma jasność w sytuacji edukacyjnej – wie, czego się uczyć i w jaki sposób.

Stosowanie w praktyce metod oceniania kształtującego zapewnia nauczycielowi jasność co do tego, na jakim etapie nauki jest uczeń, jakie są jego potrzeby i możliwości, ile już osiągnął, a ile jeszcze jest przed nim do zrobienia. Nauczyciel, który ma tego świadomość może dostosować każde zadanie w taki sposób, by uczeń miał poczucie, że się rozwija.

W ocenianiu kształtującym uczeń pochyla się wspólnie z nauczycielem nad wykonanymi przez siebie zadaniami, otrzymuje rzetelną informację zwrotną do tych zadań, tworzy oceny koleżeńskie do zadań wykonanych przez kolegów i koleżanki, a ostatecznie – dokonuje samooceny własnej pracy – w ten sposób jest on coraz bardziej świadomy tego, że proces uczenia się i jego efekty zależą od jego odpowiedzialności i zaangażowania, staje się on stopniowo autorem własnego procesu uczenia się.

Ponieważ fundamentem oceniania kształtującego jest ustanawianie celów uczenia się i monitorowanie postępów w ich osiąganiu – uczniowie są bardziej zaangażowani. Pracują w większym skupieniu i są bardziej produktywni – wiedzą, ile jest jeszcze przed nimi i cały czas monitorują swój rozwój.

W tym podejściu uczeń ma przyzwolenie do popełniania błędów, bo wie, że są one nieodłączną cechą procesu uczenia się. Rola nauczyciela nie sprowadza się do “tropienia” uczniowskich pomyłek; jest on raczej pomocnikiem w rozpoznawaniu, skąd wziął się błąd i w jaki sposób można go poprawić. Wszystko to dzieje się we wspierającej i przyjaznej atmosferze.

Ocenianie kształtujące to filozofia edukacyjna, w której ważny jest dialog, rozmowa, wspólne ustalanie sensów (ustalanie celów nauki, dopytywanie o sposób myślenia przy wykonywaniu zadania, czy wspólne planowanie kolejnych etapów procesu uczenia się). To wspólne pochylanie się nad procesem uczenia się zachodzi w atmosferze zrozumienia – uczeń czuje się akceptowany i wspierany przez nauczyciela. Poza tym ocenianie kształtujące stawia na naukę w grupie, zachęca uczniów do współpracy i wymiany. Ważne są także relacje z rodzicami, którzy stają się prawdziwymi sojusznikami nauczyciela – dzięki jasnym celom i informacjom zwrotnym mogą współuczestniczyć w procesie uczenia się dziecka.

Nauczyciele czasem mają poczucie, że bez przerwy tylko rozliczają uczniów z ich błędów, niedopatrzeń i pomyłek. W ocenianiu kształtującym nauczyciel skupia się przede wszystkim na tym, jak wspierać ucznia w dalszej nauce – może zaproponować, co zmienić w działaniu, co robić inaczej, w jaki sposób poprawić… Zamiast poświęcania uwagi na to, jaką ocenę postawić, skupia się na prawdziwym wsparciu ucznia. 

Ocenianie kształtujące to szeroki zbiór „gadżetów” edukacyjnych – patyczki, metodniki, kostki metodyczne i wiele innych – wspaniale sprawdzają się one w pracy z młodszymi dziećmi. Natomiast sama istota oceniania kształtującego – wspólne pochylanie się nad procesem uczenia się ucznia – doskonale wspiera pracę w szkole średniej, podczas której nauczyciel i uczeń występują raczej w relacji mistrza i ucznia: nauczyciel staje się dla podopiecznego mentorem, który poprzez przyjazny dialog na temat efektów pracy ucznia – pozwala mu odkryć swój potencjał i prawdziwie się rozwijać.

Gdy zrozumie się idee, jakie stoją za filozofią oceniania kształtującego i pozna się najważniejsze strategie jego stosowania – łatwo wybierać z OK tyle, ile się potrzebuje: nie jest to system, który składa się elementów nierozerwalnie ze sobą powiązanych. Poza tym – poszczególne metody są bardzo łatwe w stosowaniu i szybko zamieniają się w pozytywne nawyki, np. podawanie celów lekcji czy podawanie informacji zwrotnej.

W czasie edukacji zdalnej dużym wyzwaniem jest dla nauczycieli ocenić poziom zrozumienia przez uczniów poznawanych zagadnień – nauczanie zorientowane na przekaz wiedzy i testowanie nie sprawdza się. W ocenianiu kształtującym nauczyciel na bieżąco opatruje informacją zwrotną efekty pracy uczniów – sam dostaje ważne dane na temat tego, na jakim poziomie są jego uczniowie i pozwala mu to dostosować swój sposób nauczania do ich potrzeb – może przekazywać im konkretne wskazówki co do dalszych etapów procesu uczenia się.

Według trwających 15 lat badań profesora Johna Hattiego z  Auckland University czynniki mają największy wpływ na polepszenie efektów nauczania to: samoocena uczniowska, oceniania kształtujące i informacja zwrotna. Stosowanie zatem oceniania kształtującego to gwarancja efektywności działań nauczycielskich [link do artykułu nt. badań Hattiego].

Podobne materiały

Film lub webinarium

Odkryj Moc Bibliotek. Przekuj zasoby w działania

Biblioteki mają supermoce! Ale jak je odkryć w zabieganej codzienności?
Zobacz
Film lub webinarium

Jak włączyć rodziców w pracę z klasą

Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Zmiana klimatu w narracjach medialnych – krytyczna analiza...

Zobacz
Film lub webinarium

Podręcznik – od nudy do super narzędzia

Jak pracować z podręcznikiem w ciekawy i przystępny sposób. Poznaj proste metody.
Zobacz
Artykuł

Organizacja procesu dydaktycznego w oddziale przygotowawczym

Przed utworzeniem oddziału przygotowawczego (OP) należy przeprowadzić diagnozę potrzeb uczniów i analizę zasobów/kompetencji kadry.
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Jak dobrze komunikować się ze sobą i innymi

Scenariusz zajęć na godzinie wychowawczej skupia się na tym, jak komunikować się z sobą i innymi z
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Jak wypełnię mój słoik? Rozmawiamy o dbaniu o...

Zajęcia dla nastolatek i nastolatków, które mają na celu zwrócenie uwagi na konieczność zadbania o swoje potrzeby.
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Debata oksfordzka: człowiek wobec zmian klimatycznych i ekologicznych

Podczas zajęć uczniowie i uczennice uczą się podchodzić krytycznie do narracji na temat relacji człowieka z przyrodą
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Mit jako pozytywna narracja na przykładzie relacji człowieka...

W trakcie zajęć uczniowie i uczennice zapoznają się z greckim mitem o stworzeniu świata, a następnie napiszą
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Dbam o siebie w zgodzie z zegarem biologicznym

Ćwiczenie na temat zegara biologicznego, który dostosowuje procesy fizjologiczne organizmu do poszczególnych faz dnia i nocy.
Zobacz
Film lub webinarium

Jak korzystać z mocy AI? Inspiracje i trendy...

Poznaj nieznane moce AI! Odkryj nowe, inspirujące sposoby na wykorzystanie sztucznej inteligencji do tworzenia cyfrowych opowieści, interaktywnych
Zobacz
Scenariusz lub ćwiczenie

Bioróżnorodność. Formy ochrony przyrody, kl. VII-VIII

Niniejszy scenariusz zawiera lekcję poświęconą formom ochrony przyrody w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów Natura 2000.
Zobacz
Biblioteka materiałów

Chcesz usystematyzować swoją wiedzę z tego obszaru?

Przejdź do sekcji TEMATY